Frisse neus halen

De laatste volle dag is aangebroken van onze topvakantie in Ylläsjärvi. En een volle dag is het zeker, met een flinke tocht van zo'n zes uur buiten in de sneeuw.

Vandaag gaan we er bijtijds op forrest ski's op uit en gaan we zo'n zes uur genieten van het lekkere weer. Het is vandaag -10 graden en dat is dus een lekkere frisse neus halen met de zon net boven de bomen uit. Wat een top vooruitzicht weer en wat zijn we een mazzelaars met deze vriendelijke temperatuur.

Gisteravond was de zachte temperatuur wat minder gunstig natuurlijk, want dan is de lucht minder helder. We hebben geen Noorderlicht kunnen spotten tijdens de gave tocht op sneeuwschoenen op de hoogste heuvel die Finland kent - Isa Yllä. Maar ach, vandaag blijkt maar weer: "elk nadeel, heb z'n voordeel."

Onze gids, Tonni, doet even voor hoe je de ski's onderbindt en huppakee... ook wij kunnen aan de slag. Zodra we ze onder hebben zijn we klaar met de hele groep voor een tocht, waarvan we geen idee hebben wat ons te wachten staat. Is het erg zwaar? Gaan we sneller dan dat we nu op het meer proberen? Zou me dat dan lukken? Hoe sta je weer op, mocht je vallen?

Zodra we van start gaan in een nette rij begint gelukkig het genieten volop en verstomd elke gedachte en vraag. Alleen jezelf, proberen de slag te pakken te krijgen en niets dan het mooie landschap en de stilte om je heen. Zo nu en dan horen we de ronkende snow mobiles in de verte, maar zelfs dat is genieten en neemt je even mee terug naar de adrenaline kick die we tijdens die excursies kregen.

Al snel bereiken we de andere kant van het meer en allemaal zijn we verbaasd over de vaart die we dan toch hebben gehad, zo laat de afstand achter ons zien. Dit beloofd weer een sprookjesdag te worden!

Onderweg stoppen we zo nu en dan voor een lekkere warme bessenlimonade en een koekje. Tonni kent de omgeving op zijn duimpje en wijst ons zo nu en dan op de sporen van konijnen, hermelijnen, korhoenders en capercaillies (erg grote vogels die vooral lopen). Twee sporen kruisen elkaar voortdurend naast ons zelfgemaakte pas door het bos; we zijn getuigen van een hermelijnenjacht op een konijn, maar dan misschien al enkele uren geleden. CSI is er niets bij.

We lunchen vandaag wederom in een Kota langs de route die we nemen. Een heerlijke lunch van rendiervlees en groenten wordt voor ons bereid op het vuur en de houten borden en vorken komen te voorschijn. De gezelligheid in onze groep verstomd bij de overheerlijke wrap die we inmiddels allemaal op ons bord hebben liggen... mmmm, genieten van deze heerlijke maaltijd na hard werken.

Na een lange, maar zeer mooie tocht komen we terug bij ons hotel. Een lekkere warme douche en daarna gezellig de vakantie afsluiten met Rick en Judith bij een iets verderop gelegen restaurant Otso (een van de oudste Finse benamingen voor beer). Het berenvlees op de kaart laat ik aan me voorbij gaan, maar wat smaken de ribbetjes en pizza ons goed na al ons harde werk van vandaag.

We proosten op een onvergetelijke vakantie...