Rudolf the red nosed reindeer...

Vandaag een mooie tocht met het symbool van Finland, de rendieren op het programma. Op de boerderij van een Laps stel worden we warm verwelkomd in een houten cabine. Onder het genot van een warm eigen gebrouwen bessendrankje en een lekker broodje krijgen we uitleg over de rendieren.

In de winter worden ze binnen de hekken gezet op de boerderij. Op die manier krijgen ze voldoende voedsel om sterk te blijven en kunnen er slederitten mee gedaan worden. Alleen de mannetjes zullen voor de slee plaatsnemen, de vrouwtjes zijn in deze periode zwanger en zullen rond mei hun jongen kalveren. Met een maand oud krijgen deze jongen een oormerk in het oor gesneden, zodat ze herkenbaar zijn voor de Lapse eigenaren. Dit is nodig omdat in de zomerperiode de rendieren vrij zijn om te gaan en staan waar ze willen. Dit houdt in dat ze meestal in de wijde omgeving van zo'n 50 km. rondom de boerderij leven. Tegen de tijd dat de eerste sneeuw zich aandient, gaan ze op het gemak weer richting hun boerderij omdat ze weten dat daar het voedsel voor de winter op hen wacht.

In 2009 kwam de sneeuw snel en moesten de boeren erop uit om de rendieren sneller naar binnen te leiden. Dag en nacht wordt er dan lopend met de hond aan hun zijde gezocht. Niets gevonden en een vliegtuigje bood uitkomst. Vele kilometers te voet afgelegd, konden ze dan toch hun dieren binnen brengen.
Zo nu en dan komt er ook een rendier van de omliggende boerderijen aan. Aan de hand van de sneetjes in de oren kan dan de juiste Lap gebeld worden dat zijn/haar rendier af te halen is... Het is net de IKEA: "Rudolf wacht bij Småland op zijn eigenaren".

We nemen saampjes plaats in de slee en krijgen een lekkere deken over ons heen. Wat enorm knus en romantisch. Klaar voor een flinke wandeling kunnen we genieten van Hedi onze Lapse gastvrouw die haar rendier Mosco lijkt uit te laten. Hij volgt poeslief en trekt ons door het sprookjeslandschap. Het rendier achter ons lacht zo nu en dan eens vriendelijk als hij weer even in onze oren is komen fluisteren. Wat een lieve beesten. Mosco vindt het heerlijk om onderweg heel wat happen sneeuw weg te werken. Gewoon voor de lol, maar zeker ook om zijn lichaam te kunnen koelen, want zweten doen ze niet.

Weer teruggekomen bij de farm, vervolgen we onze weg naar Snowvillage. Het ijshotel kunnen we daar bezichtigen met hun themakamers, de ijskapel waar getrouwd kan worden en de bar waar je kunt eten en drinken aan de tafels en bar van ijs, uit glazen van ijs. Brrrrrr..... Maar wel echt heel erg cool!

Vanavond weer op pad. Het is weer onbewolkt, dus we gaan weer op jacht naar het Noorderlicht!