MasturBeren... uhhh, MasterAapjes ;-)

Vandaag konden we kiezen tussen een optionele stadstour door Jogjakarta of een heerlijk dagje bijkomen van alle opgedane indrukken en genieten van de zon en wat tijd voor ons zelf.... De titel verraad het al ;-)

Om acht uur 'sochtends stond de gids Agus alweer voor ons klaar. Samen met hem en Komeng onze chauffeur stapten we de auto in om weer heel wat moois te gaan zien. Vandaag zouden we kennismaken met enkele traditionele kenmerken uit de streek Jogjakarta, te beginnen bij het Batik-verven. Later op de dag zouden we kennismaken met een zelfde proces omtrent de Batik-kleding die hier enorm veel gedragen wordt. Aan de hand van hete was wordt een patroon op stof aangebracht, waarna een eerste verfbad voor de basiskleur zal zorgen. Keer op keer wordt dan de stof met was bedekt, die niet meer geverfd dient te worden in het volgende verfbad, zodat een mooi schouwspel van kleuren en tekeningen ontstaat.
Het volgende schouwspel dat ons te wachten staat is dat van de Wayang-poppen, die hier van leer worden gemaakt. In het kort krijgen we hier uitgelegd wat de filosofie achter de vormen van de verschillende poppen is. Er is dus niet enkel goed en kwaad, zoals in de schouwspelen, maar er blijkt veel meer achter te schuilen. Dit maakt veel indruk op ons en de god van de wijsheid (Wisnu) is dan ook een kleine Wayang, die mee terug gaat in onze koffers. Van alle knutselstukjes die we vandaag hebben mogen aanschouwen, gaat het allemaal om handwerk waar veel geduld en gepriegel bij komt kijken. Eén batik-doek of Wayang-pop kan tot twee weken in beslag nemen voordat het klaar is!

Een rit in de Becak (fietstaxi) bracht ons vervolgens naar het paleis van de sultan van Jogjakarta. Een Nederlandstalige gids zou ons hier rondleiden. Het paleis op zich was vooral het bezichtigen van foto's van sultans en diens vrouwEN (soms wel vijftien) en kinderen (tot 75 per sultan), waar haalden ze de tijd nog vandaan om gasten te ontvangen en ceremoniële taken te vervullen (de titel slaat duidelijk niet op deze mannen)? De gids was een schattig oud vrouwtje. We willen eigenlijk niet in herhaling vallen, maar het past gewoon perfect! Ook haar Nederlands was vooral herhaling, want zodra zij begon met praten leek het bij de eerste zin of de plaat bleef hangen, totdat ze dan de naald weer in de juiste groef had zitten en verder kon. Zou het dan niet aan hun Nederlands liggen, maar hebben de Nederlanders ook hier hun gierige aard weten duidelijk te maken? “Meer voor minder” lijkt prima te passen ;-)

Dit was het gedeelte van de tour in Jogjakarta zelf, waarna we onze rit vervolgen naar de grootste Hindoe-tempel in Indonesië: Prambanan tempel. Een enorm indrukwekkende geheel van bouwwerken, dat door de natuurkrachten van de Merapi al verschillende keren tegen de grond is gegooid. Restaurateurs zijn elke dag bezig om het geheel weer op te bouwen, zoals bedoeld: verwachting is dat dit zonder tegenslagen van nog meer natuurgeweld nog 220 jaar zal duren. De drie hoofdtempels van de drie belangrijkste Hindoe-goden (Shiva, Brahma en Vishnu) zijn al wel geheel gerestaureerd en qua opbouw laten ze hetzelfde indrukwekkende Tetrisgeheel zien als bij de Burubodor tempel. Het uitgebeelde verhaal is nu natuurlijk anders en heeft betrekking op een reïncarnatie van Shiva in de gedaante van de prins Rama. Het verhaal is een soort Romeo en Julia en leuk om te volgen in het uitgebeelde stenen “stripboek”. En ook hier zien we weer dat “handwerken” toch wel echt iets van hier in de omgeving is... De aapjes in het verhaal lusten er in ieder geval pap van ;-)

Morgen is het vroeg dag, want een reis van ongeveer 9 à 10 uur brengt ons naar Malang, waar we dan 's nachts de Bromo vulkaan zullen bedwingen om op de kraterrand te kunnen genieten van de zonsopkomst. Wat zijn we toch romantisch ;-)

X

Maik en Bren (ook Master, hahahaha, maar das wat anders dan de eerder bedoelde Mastur)