De Finse wildernis

Vanmorgen is het vroeg vertrekken. Half tien worden we bij het meer verwacht bij de snowmobiles voor een tocht van vijf uur, door de mooie Finse sneeuwlandschappen, over bevroren meren en tussen besneeuwde bomen.

Eerst een tochtje naar de supermarkt die een honderd meter bij het hotel vandaan ligt. Na de koude handen en voeten van gisteren willen we maar al te graag een hulpmiddel in onze sokken en handschoenen dat bij aanraking met lucht tot 7 uur lang zal werken als een verwarming. Gelukkig zijn ze daar volop verkrijgbaar en kunnen we met een gerust hart van start.

Kleding laagje 1? Check.
Laagje 2? Check.
Laagje 3? Check?
Twee paar sokken inclusief heater? Check.
Binnenhandschoentjes, heater, binnenwanten en buitenwanten? Check, check, dubbelcheck. Wij kunnen er heel wat uurtjes tegenaan op de snowmobile.

Voor onder de helm krijgen we een bivakmuts tegen de snijdende wind. Net onder de neus plaatsen is het advies en ademen door je neus, anders beslaat je vizier van je helm en dat is met een paar tellen ijs. Kort nog een keer de instructies voordat we opstappen en het meer op sjezen. Whoopwhoop, we zijn weer los! Bij één echtpaar was dat iets te letterlijk. Na een kleine stuurfout vliegen ze naast het pad en zijn ze echt los. Gelukkig geen lichamelijke pijntjes, wel wat schrik. De mannen laten zien dat ze niet alleen voortreffelijke chauffeurs zijn, ze kunnen het zware ding ook met 7 man na heel wat verwoede pogingen weer omhoog krijgen.

We vervolgen rustig onze pad.

Tussen de bomen door, over slingerpaadjes al bukkend voor de besneeuwde takken voelen we ons één met de natuur op het brullende geweld onder ons. 180 pk heeft Maik net even opgezocht en met een simpele duimbeweging aan de gashendel spurt je vooruit. Heerlijk!

Ineens maken de bomen plaats voor een mooie open vlakte. De ijsboor komt tevoorschijn, we staan midden op een meer en zullen kijken of we onze lunch kunnen vangen. We leren de beginselen van het ijsvissen.
We boren allemaal door het 30 cm. dikke ijs en moeten vlug zijn met de hengel. Rustig op en neer blijven hengelen, anders vriest je gat weer dicht. Helaas niets gevangen, maar de lunch in een Kota met een vuurtje erbij smaakt ons er niet minder om. Lekkere maaltijdsoep met Finse zalm, aardappelen, wortelen en andere groenten. MMMMM.

We zijn weer klaar om te gaan voor nog eens een flinke tocht.

Het landschap wordt weer heuvelachtig. De achtbaan en alle adrenaline is weer daar. Maar met het uitzicht nu het licht is, is dit zo enorm gaaf!! Eén van de Zwitsers in onze groep heeft alles op film staan met de GoPro, de beelden komen er dus zeker nog aan!

Nog een warme chocomelk en we gaan terug richting hotel.

Lekkere warme voeten en handen, een ge-wel-dige tocht, allebei gereden. Wat een onvergetelijke dingen doen we hier toch in het mooie Lapland.

We leven echt ons sprookje.